Bu yazıyı paylaşın

İkinci görüşte aşk

On yıldan fazla bir süredir yalnız seyahat etmemiştim. Bir gün İngilizce öğrenmek ve biraz dinlenmek için Malta'ya gitmeye karar verdim. Geçen yıl evde çok çalışıyordum ve yorucuydu. adlı dördüncü romanımı bitirdiğimde bisikletçi Çekçe (diyelim ki bisikletçi kız) ve sonunda yayınlandı ve arkadaşlarımla kutladık, Malta'ya uçtum. Basit bir planım vardı: ders çalışmak, denizde yüzmek, kitap okumak ve kafelerde dinlenmek. Brdy Dağları'nın ortasındaki köyümü terk ettim ve kendimi sıcak beton bir ormanda ve gürültülü sokaklarda buldum. Dürüst olmak gerekirse, ilk görüşte aşk değildi.

pes etmemeye karar verdim. Giyindim ve bölgeyi görmek için Saint Julian's sokaklarına gittim. Birkaç gün sürdü ama sonunda akışa geçtim ve baştan sona keyif aldım - içe dönük biri olarak bile. Tek başınıza yapabileceğiniz pek çok şey var - sinemada film izleyin, bir restoranda akşam yemeği yiyin, yüzün, güzel bir kafenin terasında kitap okuyun, güzel Valletta'da biraz gezi yapın veya alışverişe çıkın. Hepsini yaptım.

akşam yemeği yediğini düşünebilirsin tek başına restoranda garip. O değil. Ben de korkmuştum başlarda. Ne düşünecekler? Kötü bir şey yok! Yanımda bir kitap getirdim ve yardımı oldu. Hemingway'indi Hareketli bayram, en sevdiğim roman ve harika bir arkadaştı. Beğendiğimi gördüğüm ilk restorana gittim ve hemen oturdum. Bir garson güzeldi ve bana lezzetli bir içecek ikram etti. Bir pizza margherita sipariş ettim - ve bana kalp şeklinde bir pizza yaptılar! Bunu destekleyici bir jest olarak düşündüm.

Bir hafta sonra kendimi evimde hissetmeye başladım. ESE'de (European School of English) özel ders aldım ve öğretmenim David çok iyiydi. Harika bir mizah anlayışı var. Konuştuk ve bazı hikayeler paylaştık. ESE Residence'ta kaldım ve orada mutluydum. Derslerim öğleden sonraları başladı, bu yüzden sabahları St. George's Bay'deki kayalık sahile yürüdüm ve burada kayaların içindeki bu küçük göletlerde gelen dalgaları ve güneşin parıldamasını izledim. O yeri sevdim! Yürürken her sabah aynı insanların yanından geçiyordum - evinin önünde oturan yaşlı bir adam ve balkonunda yoga yapan bir bayan. Birbirimize gülümsedik.

Ve böylece gider - bugün bile. Bunu yazarken bir kafede oturup havaalanına asansörümü bekliyorum. Sabah yüzdüm ve veda etmek için kayalık sahildeki en sevdiğim yeri ziyaret ettim.

Bu bir “hoşçakal” değil – aslında, “sonra görüşürüz” çünkü geri gelmek istiyorum.